ಮರೆಯಲು ಹೋದಾಗ

ಮುಂಜಾನೆಯ ಇಬ್ಬನಿಯ ಮುತ್ತಂತೆ

ಮುತ್ತಿನಂತ ನೆನಪುಗಳು ಜಾರಿಹೋದವು

ಯಾರಿಗೂ ಹೇಳದೆ ಹಾರಿಹೋದವು .

ಮುತ್ತಂತ ನೆನಪನ್ನು ಪೊಣಿಸಲು

ಜೀವನದ ಎಳೆಗಳನ್ನು ಬಿಡಿಸಲಾಗಲಿಲ್ಲ 

ಕೊನೆಗೂ ಭದ್ರಗೊಳಿಸಲಾಗಲಿಲ್ಲ .

ಅಕ್ಷರದಲ್ಲಿ ಬರೆಯಲು ಪದಗಳಾಗಲಿಲ್ಲ

ಕಾಗದದ ಮೇಲೆ ಮೂಡಲಿಲ್ಲ

ಉದಯದ ಸಾಲಿಗೆ ಅಸ್ತಮವೇ ತಿಳಿಯಲಿಲ್ಲ .

ಕುಂಚದಲ್ಲಿ ಚಿತ್ರಿಸಲು ಬಣ್ಣಕ್ಕೂ-ಸುಣ್ಣಕ್ಕೂ

ಭೇದ- ಭಾವವೇ ಗೋಚರಿಸಲಿಲ್ಲ

ಅಗೋಚರವಾಗಿಯೂ ಮುಕ್ತವಾಗಲಿಲ್ಲ .

ಮಾತುಗಳಲ್ಲಿ ವರ್ಣಿಸಲು

ಮೌನವೇ ಮಾತನ್ನು ತಿರಸ್ಕರಿಸಿ

ಗೇಲಿ ಮಾಡಲು ಮರೆಯಲಿಲ್ಲ .

ಯಾವುದಕ್ಕೂ ನಿಲುಕದ ನೆನಪು  

ಎದೆಯ ಚಿಪ್ಪಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು

ಆಯಾಗಿ ವಿರಮಿಸಿ ಮುತ್ತಾಯೀತು 

ಬದುಕಿಗೆ ರುಚಿಸಲಾಗದ ತುತ್ತಾಯೀತು .